Title : Woojin Addict
Couple : #นยองจิน Jinyoung x Woojin
Rate : nc – 17 (ถูกแล้วเนาะเรทนี้)
Note : ยินดีต้อนรับเข้าสู่คุกค่ะ .__. ปล.เนื้อหาค่อนข้างรุนแรงนิดหน่อย ทำใจดีๆเด้อค่า
–
เสียงครางฮือดังก้องไปทั่วห้องสี่เหลี่ยม เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังชวนให้สยิว เปลือกตาเนียนหลับพริ้ม ริมฝีปากแดงที่เคลือบไปด้วยน้ำลายจากการจูบอย่างดูดดื่มเผยอขึ้น
แบจินยองสูดปาก สาวสะโพกรัวเร็วอย่างคนใกล้ถึงฝั่งฝัน ตาก็จ้องมองร่างที่นอนอยู่ข้างใต้ เลียริมฝีปากที่แห้งผาก ก่อนจะร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝัน
มือหนายกขึ้นกดสเปซบาร์เพื่อหยุดวิดีโอจากจอกว้างทั้งๆที่ยังทิ้งตัวลงกับเก้าอี้ด้วยความเหนื่อยหอบ ยกมือขึ้นเสยผมที่ชื่นเหงื่อ นั่งหมดแรงหอบหายใจได้ไม่นานก็ขยับตัวนั่งตรง หยิบเซ็กส์ทอยที่เขาเรียกกันว่าจิ๋มกระป๋องออกจากแก่นกาย ก่อนจะโยนไปที่ไหนสักที่ในมุมห้อง ยืดตัวหยิบทิชชู่ที่วางไว้ข้างตัวข้างหน้า นำเจ้าแผ่นกระดาษสีขาวมาเช็ดทำความสะอาดให้เรียบร้อย
พัคอูจินเร้าใจเป็นบ้า สงสัยเขาต้องไปขอคลิปจากไอ้จีฮุนมาเพิ่มอีกแล้ว
–
เสียงพูดคุยของเด็กนักเรียนดังโหวกเหวกโวยวายตามประสาโรงเรียนชายล้วน แบจินยองเดินล้วงกระเป๋าผิวปากเข้าห้องเรียนมาด้วยความอารมณ์ดี เดินตรงมาที่โต๊ะประจำ ยกมือข้างขวาออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วนำมือนั่นไปปะทะกับศีรษะของเพื่อนสนิทที่นั่งคุยกับเพื่อนในกลุ่มอย่างออกรส
“ไอ้สัดจินยอง” คนโดนด่าหัวเราะร่า ทิ้งตัวลงข้างๆเพื่อน
“คุยไรกันวะ คุยด้วย” เขาไม่เอ่ยตอบจีฮุน แต่กลับทักคนอื่นๆที่นั่งด้วยกันแทน
“เรื่องไอ้เนิร์ดน่ะ เห็นไอ้จีฮุนมันได้คลิปใหม่มา เร้าอารมณ์เป็นบ้า” ไอ้แดเนียลพูดพลางทำหน้าตาหื่นกามตามประสาของมัน แต่นั่นไม่ทำให้จินยองสนใจเท่าเสียงทุ้มที่เอ่ยบอกว่าคลิปใหม่
ใช่ ไอ้เนิร์ดคือคำเรียกชื่อพัคอูจินของพวกเขา
เด็กนักเรียนทุนยากจน ใส่แว่นหนาเตอะ แต่งตัวถูกระเบียบ นั่งเรียนคนเดียวที่ที่นั่งกลางห้อง ไม่คุยกับใครใดๆทั้งสิ้น
แต่นั่นก็แค่ตอนอยู่ในห้องเรียนน่ะนะ
“มึงไปเอามาจากไหน” หันไปถามเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ข้างๆ ไอ้จีฮุนมันมองซ้ายมองขวา กวักมือเรียกให้เขยิบเข้าไปใกล้
“อาจารย์ยองมินส่งให้กู” มันกระซิบก่อนจะผละตัวออก
“เข้ เดี๋ยวนี้เล่นถึงอาจารย์แล้วว่ะ ก็ว่าทำไมคุ้นๆ” ไอ้แดเนียลมันพูดพลางหัวเราหึ ก่อนจะเงียบลงไปเพราะสายตาไปสบกับใครบางคนที่เข้ามาใหม่ จินยองหันไปมอง ก่อนจะร้องอ้อออกมาเบาๆ
ห้องทั้งห้องเงียบสงัดลง เหลือไว้แต่เพียงเสียงรองเท้าผ้าใบคู่สวยที่กระทบกับพื้นดังตึกตึก ร่างเล็กที่เข้ามาใหม่วันนี้ดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย ใบหน้าน่ารักที่มักจะเร้าอารมณ์บนเตียงที่ปกติจะมีแว่นหนาเตอะกลับไม่มี ผมสีดำสนิทที่ทุกทีจะหวีจนเรียบกลับชี้ฟูขึ้น เสื้อผ้าที่เคยเนี๊ยบกลับหลุดลุ่ยดูไม่ได้
แปลกตาดี แต่นั่นแหละ เร้าอารมณ์เป็นบ้า
เสียงที่เงียบลงกลับมาดังฮืออีกครั้งเมื่อมีคนเดินตามเข้ามาด้วยสภาพไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ จินยองละสายตาจากร่างเล็กไปมองคนมาใหม่ก่อนจะหันกลับมาทางเดิม และก็พบกับใบหน้าบูดบึ้งเป็นหมาโดนแย่งกระดูกของคังแดเนียล
“เป็นอะไร”
“ไอ้ควานลินได้แดกอีกละ กูเบื่อ” เขาหัวเราะ “อย่าให้กูรวยบ้างนะ” ยกมือขึ้นตบบ่าเพื่อนที่หน้าเหมือนหมาพลางสายหัวเบาๆ
“มึงอย่าบ่นไป ทุกวันนี้กูยังต้องดูคลิปช่วยตัวเองอยู่เลย”
“น่าสงสารจังวะเพื่อนกู”
–
ถ้าให้พูดชื่อของพัคอูจินในโรงเรียนทุกคนก็จะร้องอ๋อออกมาเหมือนนัดกันไว้
พัคอูจิน..ที่ขายตัวในโรงเรียน
ในเวลาเย็นที่นักเรียนต่างกลับบ้านไม่ก็ไปอยู่ห้องสมุดกันจนหมด
หน่วยตากลมดุมองจ้องร่างเล็กผิวสีคาราเมลที่กำลังเดินก้มหน้าสวนออกมาจากห้องน้ำ จินยองหันกลับไปมองด้านใน ก่อนจะหันหลังกลับไปจับข้อมือเล็กของอีกคนที่เดินไปได้ไม่ไกลเมื่อพบว่าข้างในห้องน้ำไม่มีใครอยู่ พัคอูจินเงยหน้ามามองเขาอย่างงงๆ นัยน์ตาเรียวดุนั่นฉายแววสงสัย
และนั่นทำให้จินยองประหม่า
ให้ตาย เขาพึ่งเคยอยู่กันสองต่อสองกับพัคอูจินเป็นครั้งแรก
“มี..อะไรรึเปล่า” เสียงทุ้มแหบนั่นดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะเอียงคอมองหน้าเขาด้วยความสงสัย
“คือ”
“หือ?”
“เลิกเรียนแล้ว..ไปไหนต่อรึเปล่า?”
“อ่า” อูจินร้องเบาๆ “ไม่นะ”
“งั้น–”
“เข้าไปสิ” พูดไม่ทันจบประโยคดีอีกฝ่ายก็พูดขัดขึ้นมา
“หา?”
“เข้าไปในห้องน้ำน่ะ เดี๋ยวแม่บ้านก็มาล็อกตึกพอดี”
“แต่ฉันไม่มีเงิน”
“ไม่เป็นไร” อา..ให้ตาย ตื่นเต้นชะมัด
เขาออกแรงเหวี่ยงร่างผอมบางให้เข้าไปด้านใน ปิดประตูใหญ่ของห้องน้ำ ก่อนจะเดินต้อนให้อีกคนไปชิดกับขอบอ่างน้ำล้างหน้า ออกแรงยกตัวอีกคนขึ้น ก่อนจะเท้ามือที่สั่นเล็กน้อยลงไป
“ตื่นเต้นหรอ?” พัคอูจินเอียงคอถาม
“นิดหน่อย”
“ฮะๆ” เขาขมวดคิ้วเมื่อ อีกฝ่ายหัวเราะออกมา “ทำอย่างที่นายอยากจะทำนั่นแหละ”
จบประโยค คนที่ชำนาญกว่าก็กดริมฝีปากลงมาทันที ริมฝีปากนุ่มนิ่มนั่นบดคลึง ดูดดึงอย่างเย้ายวนก่อนจะสอกลิ้นเข้ามา เกี่ยวหวัดลิ้นของเขา ก่อนจะหลอกล่อให้เขาไล่ลิ้นตามอีกคนไป
มือที่เท้ากับขอบอ่างบกขึ้นมาลูบไล้แผ่นหลังบางเลื่อนไปจนถึงต้นคอเนียน ออกแรงกดให้ลงแนบชิด ก่อนจะสอดลิ้นรุกอีกคนบ้าง
บดจูบกันเนิ่นนานอย่างไม่มีใครยอมใครจนคนเริ่มต้องผละตัวออก พัคอูจินหอฮัก เอนตัวลงชิดกับกระจกบานใหญ่ ปรือตาที่รื้นไปด้วยน้ำตาขึ้นมอง
เขาปลดกระดุมเสื้อของอีกคนออก ก่อนจะแหวกเสื้อให้แยกจากกัน ลากนิ้วมือจากหน้าอกไล้ลงมาจนถึงหน้าท้องที่หดเกร็งจนเห็นมัดกล้ามชัด รอยรักจางๆที่อยู่เหนือขอบกางเกงนั่นเซ็กซี่เป็นบ้า
แบจินยองเองก็เริ่มจะนับไม่ถูกว่าเขาสบถคำว่าเป็นบ้าออกมากี่รอบแล้ว
ก้มลงจนริมฝีปากแนบชิดกับเนื้อเนียน ดูดดึงและขบเม้มสร้างรอยท่ามกลางเสียงครางฮือเบาๆ เขาจูบซับเนื้อเนียนจากบริเวณหน้าท้อง แลบลิ้นแหย่เข้าไปในแอ่งสะดือทำให้คนที่นั่งอยู่หวีดร้องขึ้นมา จากแอ่งสะดือสวยขึ้นไปที่ยอดอก แลบลิ้นเลีย ดูดดึงเหมือนลูกสุนัขดูดนมแม่ พัคอูจินแอ่นอก ยกมือขึ้นมาขยุ้มดึงทึ้งผมเขา ร้องครางเสียงดังจนกลัวมาใครต่อใครจะมาได้ยินเข้า
“ฮึก” เขาขยับตัวออก ส่วนอีกคนก็ร้องฮึกฮักเล็กน้อย
“มีถุงยางมั้ย?” เขาถาม
“ไม่ได้พกติดตัวมา”
“แล้วจะทำยังไง”
“ไม่ต้องใส่ก็ได้ ไม่เป็นไร ฉันตรวจโรคทุกเดือน” งั้นเขาก็จะไม่เกรงใจละนะ
กดเสียงครางต่ำในลำคอ สาวสะโพกใส่คนที่ยืนเกาะขอบอ่างด้วยแรงที่ไม่เบานัก มองจ้องร่างที่โยกไปมาตามแรงกระแทก พัคอูจินเงยเชิดหน้าขึ้น อ้าปากหอบคราง ก่อนจะหวีดร้องหนักกว่าเดิมเมื่ออีกฝ่ายถอนตัวตนออก
“จิน..อึก จินยอง” แบจินยองจับอีกฝ่ายที่สบตาเขาผ่านกระจกให้มาหันมาเผชิญหน้า จับแขนให้โอบกอดรอบคอก่อนจะช้อนตัวอุ้มอีกฝ่ายขึ้นแล้วสอดใส่
จินยองสบถออกมาเมื่อเข้าก้าวเดิน ช่องทางร้อนแน่นนั่นตอดรัดเขา แขนเรียวโอบกอดคอแน่นขึ้น เสียงทุ้มหวานครางอยู่ข้างใบหู เขาเดินไปจนแผ่นหลังบางชนกับพนังเย็นเฉียบ ย่อขาเล็กน้อย กดตัวคนด้านบนให้กระแทกเข้าออกจนพัคอูจินร้องหวีดครางไม่หยุด เขาซุกหน้าลงกับซอกคอเนียน กดจูบแล้วแลบเลียเบาๆ ทำซ้ำๆจนขึ้นรอยไปสามสี่จุดก่อนจะผละออกมา
“อื้อ จะ–จินยอง อื้ม” กดจูบริมฝีปากอิ่มแดงที่อ้าคราง ขยับช่วงล่างสวนกับมือที่กดสะโพกอวบลงมา
ต้องขอบคุณตัวเองที่เล่นกำลังกาย ไม่งั้นเขาคงล้มตั้งแต่นาทีแรกแล้ว
“อึก ลึก จินยอง มันลึก” คนโดนกระทำผละออก ร้องติดๆขัดๆ สะบัดหน้าไปมา
“ลึกแล้วไม่ชอบรึไง”
“อ..ไอ้บ้า” เขาอมยิ้มก่อนจะหยุดขยับ จัดท่าให้อีกคนลงไปยืนขาสั่นกับพื้นส่วนตัวเองกับนั่งลงพิงกำแพง
“เมื่อยแล้ว ออนท็อปให้หน่อย”
–
“บ้านอยู่ไหน?” เอ่ยถามอีกคนที่กพลังสะพายกระเป๋า กว่าเราจะเสร็จกิจกรรมกันก็ชั่วโมงกว่า โชคดีที่แม่บ้านมาปิดห้องน้ำช้า ไม่งั้นอาจจะเจอช็อตเด็ดเข้าจนเป็นลม
“ถามทำไม”
“จะไปส่งไง”
“ไม่เป็นไร” อีกคนส่ายหน้าปฏิเสธ กระชับสายกระเป๋า ก้าวเดินไปทางประตูจนจินยองวิ่งตามไปแทบไม่ทัน เขาคว้าข้อมืออีกคนมาจับ
“จะไปส่ง”
“บอกว่าไม่–”
“นายขาสั่น”
“หะ..ห้ะ?”
“นายขาสั่นเพราะฉัน เพราะฉะนั้นต้องให้ฉันไปส่ง” พัคอูจินก้มหน้า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเขา
“งั้นรบกวนด้วยนะ” ริมฝีปากแดงนั่นยกยิ้ม “จินยอง” ให้ตาย พัคอูจินยิ้มแล้วน่ารักขนาดนี้ได้ยังไงกัน
–
04/11/60 โอ้ย เราเขียนอะไรลงไปๆๆๆๆ ให้อภัยด้วยนะคะ ฮือ ฉลองอูจินบรรลุนิติภาวะย้อยหลังค่ะ ส่วนจินยองนั้น เจ๊าๆกันโน๊ะ (._.)
aongx2 